Vegir Krists

Aukasķša meš nįkvęmum įbendingum.

 

Nįkvęmar įbendingar***, Kristin hugleišsla.

Ein leiš er aš hugleiša gušspjöllin.

Okkar texti var aš mestu leyti skrifašur meš hlišsjón af ķhugun į textum Biblķunnar. Fyrir utan žęr upplżsingar sem finna mį ķ honum er hann einnig skrifašur sem hentugur upphafspunktur fyrir ķhugun į köflum gušspjallanna.

Hinir 37 kaflar megintextans fylgja hinum mismunandi skrefum gušspjallanna og opinberunarinnar. Lesa mį einn kafla eša kaflanna alla ķ réttri röš til aš öšlast meiri skilning.
Biblķulestur, ž.e. aš lesa ķ gegnum og vinna meš textann og merkingu hans er ašeins ein ašferš. Viš lestur gušspjallanna, megintexta „ways-of-christ.net" og sķšast en ekki sķst Guš getur stušlaš aš dżpri skilning. 
Sį sem hefur meiri įhuga į heildręnni nįlgun, žar į mešal vanręktum hlutum sįlarinnar, geta lesiš og hugleitt kaflann, t.d. Jóhannesargušspjall og sķšan lesiš megintexta „ways-of-christ.net".
Žessi heimasķša inniheldur samfelldan texta. Kafla hennar mį nįlgast ķ efnisyfirlitinu. Viš lestur hennar er gagnlegt aš prenta efniš śt *. 

(Jóhannes og lęrisveinar hans sinntu helst hinu djśpa andlega mikilvęgi žess sem geršist.) Žaš er nokkrir möguleikar fęrir hvaš varšar hugleišslu. Fyrst ber aš nefna žęr grundvallarkröfur sem naušsynlegar eru fyrir alla hugleišslu. Żta ętti śr huganum truflandi hugarįstandi og vandamįlum meš žvķ aš vera mešvitašur um žaš eša meš žvķ aš ręša viš einhvern um žaš o.s.frv.; til aš tryggja nęgjanlega andlega einlęgni. Einstaklingurinn ętti ekki aš vera žreyttur, svangur eša undir miklum įhrifum įfengis, tóbaks o.s.frv. Sķmi ętti ekki aš trufla žig į mešan hugleišslu stendur. Žér ętti aš lķša vel į žeim staš sem žś hefur vališ fyrir hugleišsluna. Stašurinn ętti ekki aš vera nįlęgt raftękjum sem valda „rafstreitu". Vant fólk getur jafnvel einbeitt sér į markašssvęši, en svona įbendingar eru yfirleitt višeigandi. Stundum var hugleišsla gušspjallanna iškuš meš žvķ aš segja texta biblķunnar hęgt meš lokuš augun (t.d. mešlimir Rósakrossreglunnar**). Textinn var lęršur utan af og žvķ var athyglin ekki į oršin heldur efniš. Žaš var einnig breytileiki hvaš varšar taktkenndar bendingar. Einnig mį lesa textann og lįta hann virka meš lokuš augun. Žaš žżšir įn virkrar hugsunar žvķ raunveruleg hugleišsla hefst eftir aš hugsunum lżkur. Ef hugsanir halda įfram aš birtast ętti einfaldlega aš „horfa į" žęr ķ staš žess aš taka virkan hįtt meš žęr. Žegar į einnig viš žegar hugsanir birtast sem hafa greinilega eša virkilega engin tengsl viš hugleišsluna (ef hugsanirnar varša įętlanir skaltu skrifa žęr nišur til aš fresta žeim svo žś sért opin fyrir hugleišslu.) Skrifa ętti eftir į nišur mikilvęg atvik sem eiga sér staš ķ hugleišslunni til aš fylgjast betur meš žróun manns. Hin hugleišandi ķhugunarefni geta leitt til „dżpra" įstands hugleišslu, slķkt žarf žó ekki endilega aš gerast.
Žaš getur einnig veriš gagnlegt aš hafa stķlabók nįlęgt žegar mašur vaknar, til aš skrifa nišur stikkorš. Slķkt hjįlpar einnig til aš muna eftir draumum og fylgja žróun žeirra. Ef draumatįkn eru mįluš į daginn ašstošar žaš žig viš aš opna raunveruleikastig sem endurspeglast ķ draumum. Žį veršur ljóst aš ekki eru allir draumar einföld melting į upplifun dagsins, heldur er eitthvaš aš gerast sem er eins mikilvęgt og sjįlfur dagurinn. 
Žetta eru ekki dulspekilegir helgisišir heldur veitir žetta sįlinni nógu langan tķma til aš opna sig fyrir efninu eša fyrir Guši, ķ staš žess aš efniš sé ašeins tiltęk vitsmununum - žaš er ekki slęmt en nęgir ekki eitt og sér til aš skilja andlega hluti. Smįm saman getur žetta snert og umbreytt öllum „lögum" tilvistar okkar, žar į mešal viljanum og jafnvel lķkamanum. Ašeins žį, žegar t.d. nżr skilningur eša tengdar tįknręnar myndir ķ hugleišslu eša draumum birtast, eša önnur žróun ķ lķfinu, hefur ķtarlegt efni „mętt" aš, allavega er żja aš slķku. Žaš gęti veriš naušsynlegt aš hafa kafla į takteinunum t.d. ķ viku eša jafnvel mįnuš. Sķšan geturšu haldiš įfram, sérstaklega ef žig langar til žess. Žaš er ekki naušsynlegt aš tślka kaflann hvaš varšar žitt daglega lķf įšur en lengra er haldiš. „Skrefin" eru ekki lengur alveg ašskilin. Guš heimilar manni aš upplifa eitthvaš žegar hann (Guš) vill žaš. Hugleišsla getur ašeins undirbśiš okkur fyrir innra „frįbęrt andartak" en hśn getur ekki žröngvaš žvķ fram. Samt sem įšur getur engin trśfręši ein og sér komiš ķ staš slķkrar innri iškunar - sem getur leitt til žess aš gera žaš sem Kristur og gerši, ķ staš einungis vinnu meš kenningar. 
En fyrir utan hugleišslu eru til eins margar ašferšir og til er fólk, allar leiša žęr aš sama markmišinu

Frekari leišir hugleišslu ķ hinu kristna samhengi.

Kirkjur bjóša sjaldan upp į kristnar leišir hugleišslu eins og nefndar hafa veriš aš ofan. Lķklegra er aš žęr bjóši upp į einfaldari myndir hugleišslu į nįmskeišum sķnum. Fólk vill eiga andlegar upplifanir. Žaš er alvöru įhugi į slķku. En kirkjurnar hafa tapaš mikiš af sķnum andlegu hefšum, og žar meš hugleišsluhefšum, og žvķ leita žęr leiša til aš endurnżja žęr. Žęr byrja į bśddatrśarhugleišslu eins og „zen", einföld ęfing ķ žögn, įn samhengi bśddatrśar eša hindśatrśar og meš kristinni eša hlutlausri kynningu. Žęr hugleiša einnig kristnar myndir*, eša lesa stutta kafla śr biblķunni eša lesa um kristna dulspekinga og hugleiša sķšan žaš. Minnst er į gamla hefš sem enn lifir mešal grķskra rétttrśnašarmunka į Athos-fjalli ķ kaflanum „Žögnin ķ eyšimörkinni" ķ megintexta okkar: žeir endurtaka „kyrie eleison" (herra, sżndu miskunn) ķ öndunartakti sķnum. Lög og sįlmar geta einnig haft hugleišslueiginleika. Einnig vęri mögulegt aš taka meš margar myndir og tįkn ķ gömlum kirkjum (byggingum). Einfaldasta leišin vęri stundum sś įhrifarķkasta fyrir kirkjurnar, ž.e. tķš tķmabil žagnar; į undan bęnum, į mešan bęnum stendur, eftir bęnina - bķša eftir aš finna eftir einhvers konar „svari" - og viš prestlega rįšgjöf. Fyrir utan slķkar ašferšir viš undirbśning fyrir Guš getur allt ķ lķfinu haft hugleišslueiginleika - žó slķkt sé erfitt į okkar erilsömu tķmum. Žaš vęri fįsinna og myndi sżna vanžekkingu aš kalla allar geršir hugleišslu „órkristnar" (sökum hugleišslna sem žekktar eru innan hópa sem eru ekki kristnir, sem eru betur žekktir en žeir kristnu).

Jafnvel žeir sem leita aš innri upplifun og völdu sér hina gagnslausu og hęttulegu leiš lyfja ķ stašinn geta ķ stašinn fundiš upplifun meš hugleišslu sem fullnęgir žį.

* ... Ef prentaši textinn er rannsakašur į einbeittan mįta ašstošar žaš viškomandi viš aš foršast žau vandamįl sem sjįlfstęšir rannsakendur eigna ofskammti į Internetinu og fjölverkavinnslu (ž.e. framkvęmd żmissa verka į sama tķma). (t.d. pdf-skjal). Mįlverk.

** Til dęmis kristni Rósakrosskólinn „Universitas Esoterica" ķ Berlķn (Wolfgang Wegener), sem var til uns 1984.

*** (Dżpri) skilningur į žessum sķšum krefst žess aš taka eftir tilurš hans - sjį Kynningin aš ofan -; og frekari ašferšir sem notašar eru (sjį aš ofan, nįkvęmar įbendingar). Ašrir lķta į slķkt višhorf, er textinn er lesinn, sem almenn višmiš fyrir įbyrgšarstarf, einnig ķ heimspeki („,meginreglur góšgeršarmįla", Donald Davidson, „On the Very Idea of having a Conceptual Scheme", ķ „'Proceedings and Addresses of the American Philosophical Association", Vol.47, 1973-1974, S. 19).

Til baka ķ megintextann, Kynning...

Tilbaka į upphafsķšuna „Leišir Krists“
http://www.ways-of-christ.com/is

  Meira framboš og żtarlegri textar į öšrum tungumįlum.
Leišir Jesś Krists, framlög hans til mannlegrar vitundar og til breytinga mannkyns og jaršarinnar:
Óhįš upplżsingasķša meš nżjum sjónarhornum af mörgum svišum reynslu og rannsókna; inniheldur hagnżtar įbendingar fyrir persónulega žróun.