عیسی پذیرفت که جهت پاسخگویی به سوالات مربوط به ایمان، باید برخی افراد نظارت، شمارش، اندازهگیری و سنجش کنند، مثل مورد Thomas، که بین حواریون نمونه افراد «دانشمند» است (...). زمانی که او فرصت پیدا کرد تا با آزمایش از وجود و حضور عیسی مسیح در مقابل خود مطمئن شود، عیسی گفت: «ناباور نباش، ایمان داشته باش». این بدان معنی بود که Thomas باید با تفکری عمیق و صادقانه تجربه اخیر خود را بکار برد، تا ریشه شک وی محو گشته و حقیقت بر او طلوع کند. لزوم بیان این سخن توسط میسح به این معنی نیست که Thomas شکاک بوده، اکنون مورد «اصابت» این واقعیت خارجی قرار گرفته و یا حتی از روی ترس مجازات، «وادار به ایمان آوردن» شده باشد. بلکه معنی آن این است که Thomas توان کسب اعتقاداتی جدید بطور مستقل را داشت. (...) علیرغم آن، هدف این بود که Thomas بیاموزد که راههای دیگری نیز بجز در نظر گرفتن حقایق فیزیکی جهت کسب اعتقاد وجود دارد. عیسی میدانست که چه چیزی برای Thomas مناسب است. او نمیخواست کسی را وادار کند. اجبار، شبیه به عمل دادگاه بود و البته هدف تحریک کسی بر رد مسئله قبل از اطمینان در مورد آن نیست.

اگر علمی تجاربی مکرر را به دلیل عدم تطابق با تئوریهای خود نادیده گیرد، مستحق نام علم نیست. نابغه واقعی (...) «اداره دانش» نمیکند، بلکه با سوالاتی گشوده آغاز میکند. این راه کاوش نیز میتواند یکی از روشهای متعدد دستیابی به ایمان باشد، به شرط اینکه هدف جوینده صادق بوده و علم مربوطه آلوده به منافع اقتصادی یا مشکلساز دیگر نباشد.

در بررسی حواریون و مسئله مذهب، کار ظاهری و خارجی دانشمندان – مشاهدات، فرضیه، تئوری و تائید آنها – بعنوان تنها راه کاوش کافی نیست. (...) ولیکن علائم بسیاری از وجود «لایههای» متعدد در انسان و ورای آن وجود دارد، که منشاء آن طیف شناخته شده ماده و انرژی نیست، ولی در اثر و واکنش ماده و انرژی ظاهر میگردد. انرژی زندگی، فعالیتهای روان / عقل و آگاهی... (...) روشهای علمی نوین چون فیزیک ذرهای و زیستشناسی ذرهای، آستروفیزیک نو و بالاخره طرح یک «پارادایم» (مثالی از کتاب مقدس) جدید یا دیدگاهی جهانی، تمایلاتی همسو دارند (...).

این روند شکست آرام دیدگاه قدیمی از جهان بود، که بر اساس مواد جامد و فرایندهای مکانیکی شکل گرفته بود. چه کسی یا چیزی بطور مداوم ماده و انرژی جدید خلق نموده و دوباره محو میکند؟ چه کسی یا چیزی دائماً فرای زمان و فضا سیر میکند؟ آیا بشر و هوشیاری او واقعاً تصویر متولد واحد – پروردگار – است (مقایسه با 1, 26 کتاب پیدایش)؟

این دنیا، موجودات زنده، و ذرات – علیرغم مقداری بینظمی – نظم بسیار زیادی از خود نشان داده و عزم و هدفی آنچنان زیاد دارند که نمیتواند تصادفی باشد. فلذا این سوال پیش میآید که شاید کل این جهان یک شاهکار هنری بوده و صرفاً نتیجه یک تصادف ساده نباشد. و از اینرو است که از دیدگاه علمی نیز ناباوری سختتر و سختتر میگردد. (...)
چنين بينشی دانشمندان ناباوری چون Georg Todoroff ،Max Thürkauf، و ديگران را به ايمان سوق داده است. (...)