Mga Pamamaraan ni Kristo

Tulad ng pagpapagaling sa pamamagitan ng pagdarasal maari ring ilagay sa kaisipan ang tanong ni Hesus na "gusto mo bang umigi?" (Juan 5:6) kaugnay ng mga pagbabago ng katauhan; ibig sabihin nalalaman mo ba kung ano ang mga pagkukulang mo na kinakailangang baguhin kung ibig mong mapalapit sa Panginoon? Mapapansin ito sa mga simpleng bagay sa buhay na hindi laging may kinalaman sa relihiyon. Ang isang batang lumalaki ay nagkakaroon ng iba’t-ibang kakayahan; kaya lang, maaring malimutan niya ang mga ito. Pagkaraan ng ilang panahon baka subukin niyang matamo ulit ang mga kakayahang nalimutan na. Ito sa pamamagitan ng pagdarasal at sa tulong ng ala-ala o gunita. Ang lahat ng mga kakayahang natutuhan ng isang nilalang bilang batang lumalaki ay hindi niya lubos na malilimutan. Kinakailangan lang na magkaisa ulit ang kanyang kaisipan at ang takbo ng kanyang buhay sapagka’t nagkaroon na ng pagkakaiba ang kanyang katalinuhan at ang kanyang instinto, kasama rito ang kanyang puso. Maaring ang pagkakaibang kababanggit lamang ang tinutukoy sa sinasabing "pagkain ng bunga ng Puno ng Kaalaman" sa kasaysayan ng paraiso; at tinutukoy rin ng sinasabi ni Hesus na "hanggang hindi kayo nagbabago at nagiging katulad ng maliliit na bata hindi kayo makapapasok sa kaharian ng Langit." Malalim rin ang binabanggit na pagkakataon at kaalaman ng pagbabago – Mateo 18:1-3; Markos 10:15; Lukas 18:17. Ang mga bagay na inilalathala rito ay hindi lamang tungkol sa inosensiyang kalooban ng mga bata kundi ang pundamental na batayan ng pag-unlad na tinatawag na "archetypal"², o isang nawalang parte ng isang "Paunawa para sa paggamit". Maari itong lampas pa sa limitadong nalalaman ng katauhan sa mga araw na ito.

Ang "Taong-Diyos" o ang galing sa Diyos na taong si Hesukristo, ang "panibagong Adan" ay nagbibigay ng hudyat na maaring makamit muli ng mga tao ang kanilang mga kakayahang nalimutan na; at napapanahon na upang maiwasto ang mga maling pagkakaunawa na nagiging mapanganib sa sangkatauhan. Bilang mabuting kapalaran para sa kapuluan, kinatawan ni Hesus ang pagkakaugnay sa pinanggalingan ng buhay – ang Diyos – at ng mataas na uri ng kaisipang pantao. Nadaig niya ang kasamaan. Kahit na iba siya sa karaniwang tao, siya ay tao pa rin. Maaring sundan ng tao ang kanyang landas. Nguni’t para sa mga hindi nakakaalam ng buhay ni Hesus kasama ng kanyang muling pagkabuhay, ito ay mayroong mga bunga – tulad, halimbawa ng mga hayop na mas mabilis natututo sa kanilang pulo, pagkatapos na makitang ang mga hayop na katulad nila sa ibang pulo ay mabilis ring natututo, ayon sa natuklasan ni R. Sheldrake.

Sa umpisa, maaring magkaroon ng panloob na kaugnayan kay Kristo at sa Panginoon na walang kinalaman sa simbahan; nguni’t nakakatulong ang isang karapat-dapat na pamayanan ng mga Kristiyano. Ang mga magkakaiba at magkakasalungat na turo ng mga teolohiya na si Kristo ay isang tagapayong espiritual o kaya ay isang repormador ng lipunana lamang ay hindi na tinatanggap, nguni’t maaring silang makatulong. Maaring ialsa ng lahat ng tao ang kanilang mga kaisipan kay Hesus, maging ito man ay mangyari sa loob ng kanilang sariling mga silid, o kaya at sa gitna ng palengke. Magaganap ito kung aalalahanin o gugunitain ang Kanyang mga katangiang binabanggit sa Ebangheliyo. Kapag tinanggap ng balana ang muling pagkabuhay ni Kristo, may pagkakataong mararanasan nila si Kristo sa panahong kasalukuyan (mayroon ring mga salaysay ukol sa mga taong nabuhay pagkatapos nilang mamatay, nguni’t iba ito sa mga pangyayaring nauukol kay Kristo. Makakapagdasal sa "ngalan Niya" o kaya ay lumapit sa Amang Diyos na kasama niya na kaya ang lahat. Si Kristo ay parang isang ‘nakatatandang kapatid’ (ihambing Juan 15:16; Mateo 6: 7-15; Mateo 18: 19-20). Halimbawa:

Isang palatandaan sa landas ang ay "pagmamahal sa Panginoon" na siyang pinakapuno ng lahat ng bagay, at ang pangalawa ay ang pagmamahal sa kapwa tulad ng pagmamahal sa sarili (Mateo 19:19); kailangan rin ang pagmamahal sa sarili. Itong huli ay bahagi ng pagsisikap na makapaglingkod sa kapwa. Ang pagmamahal ay isang landas patungo kay Kristo sapagka’t ito’y likas sa kanya kasama ng karunungan. Pinapakita ng mga mabubuting gawa at ng mga bunga nito ang tunay na landas Kristiyano. Mahalaga kay Hesus ang dating pamamaraan ng etiko; dahil (kadalasan) "inaani ng tao ang kanyang itinanim" (Galasya 6:7); nguni’t ipinagtitibay niya ang kapananagutan ng tao higit sa batas na panlabas. Dito mararanasan ng balana na ang bawa’t tao ay mayroong diwa – tawagin na natin itong budhi – na kaayon ng ipinakitang halimbawa ni Kristo; para itong "muling pagsilang" (Juan 3). Ibig sabihin, sa hinahaba ng panahon, ang tao at ang kanyang diwa ay magkakaroon ng kaugnayan. Mararamdaman ito sa puso o kaya sa diwa, ibig sabihin, sa kaluluwa, kanya-kanya ang karanasan. Mahalaga lamang na maunawaan ng husto ang mga kilalang katangian ni Kristo na dapat malimit ilagay sa isip, para maging mabilis na maganap ang inaasahang kaugnayan sa kanya – kahit na hindi pa nagbubunga ng husto sa kasalukuyan.

Sa pamamagitan ng awa, lumalaki ang tumutubong pakiramdam sa isa’t-isa. Nakakaakit ito ng isang unibersal na kapangyarihang nakatutulong sa paglapit ulit kay Kristo o sa Panginoon. Iba-iba ang mga mararanasan dito; nguni’t malakas ang magiging bunga sa sarili. Maari nang ikalat sa mga simpleng tao sa panahong itong "ma-apoliptiko" ang mga naranasan noong araw ng mga "mistiko" at mga "santo". Dapat ring banggitin dito na baka sakaling hindi agad-agad na mapapansin ang kahalagahan nito. Tatanggapin itong kapangyarihang ito ng mga naturang tao, nguni’t baka makasakit sa kalooban ng mga hindi pa nakapaglilinang ng mga pamamaraang kinakailangan, kaya nga baka maramdaman bilang "hatol".

Katulad ng mga baytang ng pag-unlad ng isang tao mula kabataan hanggang maabot ang edad ng kagulangan, ang mga kultura sa mundo ay dumaan rin ng iba’t-ibang epoka. Una sa lahat ay ang pagsibol ng mga bagong kakayahan (ang malayang pagnanais, pakiramdam at pag-iisip). Sa kabilang dako naman, ang dating paniwala sa buong "Paglikha ng Mundo" ay nabawasan na, at ito’y nagbigay ng problema (ihambing, halimbawa, kay Jean Gebser, "Ursprung und Gegenwart": sunud-sunod na luma o sinauna, magic, mitiko, at may katalinuhang kaisipan; susundan ito ng isang mas malawak na pang-unawa. May mga taong katangi-tangi na nakatulong na maging matagumpay ang mga paraang ito para sa pag-unlad ng kanilang kultura.) Nagkaroon nga ng mga hadlang sa tagumpay at mayroon ring mga natalo at nawalan ng kapalaran. Kinakailangang tanggapin ng sangkatauhan sa panahon ng kasalukuyan ang hamon para nang magawang ganap ang mga darating pang baytang ng ebolusiyon, kung nais pa nilang manatiling buhay.⁴ Nakahanda ang mga pamamaraang ito, may mga 2,000 na taon ang nakakaraan. Hindi na kinakailangang magdusa ang ibang kakayahan tulad ng pag-iisip. Kung magkakaroon lamang ng mga sapat na nilalang na hahayaang umunlad ang kanilang pag-iisip sa tulong ng Maykapal, mananalo ang sangkatauhan laban sa mga darating ng kapahamakang apokaliptiko.¹ Sa mundo ngayon mayroong mga aktibista ng mga peace movements at iba pa, mga taong may mga malilinis na hangarin. Maraming mga tao – mga kasapi ng mga matatag nang paniniwala – na ito rin ang layunin; iniisip nila ang hinaharap at tinutulungang nila ang kanilang kapwa na matuto sa nakaraan, hindi bale kung mayroon mang mga pangkaraniwang tagumpay lamang ang naabot, Hindi bale kahit alin ang tinatantong mas mahalaga, kung ito man ay ang pagliligtas sa sangkatauhan, or kaya ay ang pag-unlad ng sariling pag-iisip. Dapat maiba ang dating takbo ng pag-iisip at ang mga isinaalang-alang na values, sapagka’t malinaw na kung saan mapapatungo ang mundo kung hindi babaguhin ito. Ang lahat ng mga bagay ay bahagi ng isa pang mahigit na malaki, at dahil dito lahat ng mga mabubuting gawa ay tulong sa kapuluan.