Drogi Chrystusa
Tablica : Postawa chrześcijańska - "Na świecie", ale "nie ze świata"*, „Trzecia droga”.
Kto szuka postępów w zakresie własnych
niedoskonałości i przyszłościowych cech - za pomocą Jezusa jako wzór
i pomoc (por. strony „...Uzdrawianie", „...Etyka", i
„...Obróbka"), ten powinien najpierw
- traktować siebie samego szczerzej i
zastanowić się dopiero na tej podstawie nad bliźnimi,
(zamiast od razu rzutować wszystko na bliźnich), por. Mt. 5,3 „Błogosławieni
ubodzy w duchu”,
- stać za sugestiami sumienia i pomimo
tego też „przełamać się” (zamiast wypierać się
wszystkiego), por. Mt. 5,5 i 5,9 ...,
- zauważyć, że (on/ona) jest do dyspozycji bliźnich w sensie duszy, mimo
że własne zdrowie może być warunkiem do pomagania bliźnim
(por. Mt. 5,7),
- szukać żywego Ducha Świętego, jeżeli
też zewnętrzne formy mogłyby być sensowne, (zamiast
zaniemówić), por. Mt. 6,5 / 8... i J 4,21-24;
- być religijnym i zachowywać się
odpowiednio, (zamiast tylko takiego udawać), por.
Mt. 5,8;
- odważyć się żyć według nowych rozpoznań,
jeżeli tez trzeba mieć wzgląd na bliźnich (zamiast
zawsze uwzględniać to, co się liczy na tym świecie), por. Mt. 5,15;
- widzieć siebie w roli skromnej, służącej Bogu mimo nowych rozpoznań
(zamiast stać się zarozumiałym), por. Mt. 5,19 i Łk. 9,48...
Ten, kto poprzez takie pełniejsze miłości i mądrzejsze ukierunkowanie swojej osoby nie jest sam dla siebie przeszkodą – ten dowie się, że chrześcijaństwo nie jest jedynie sposobem życia, lecz drogą prawdziwie spirytualną. Na owej drodze może on/ona przeżyć Jezusa jako kompas, który umożliwia uzyskanie równowagi z dala od niewłaściwych, błędnych dróg:
Nie koncentrować się na stronie zewnętrznej → lecz być na na zewnątrz aktywnym → |
- ani też nie zamykać się w sobie - oraz skupiać się na wnętrzu |
---|---|
Zamiast jedynie myślenia → zajmować się problemami i wątpliwościamii → |
- lub samej pustki medytacyjnej - w świadomej ciszy medytacyjnej |
Wyczuwać „zewnętrznego Boga w niebie" |
- oraz pozwolić mu odnaleźć miejsce w swoim wnętrzu |
Ślady niezmiennego stwórcy |
- dostrzec w zmieniającym się (wolnym) życiu |
Studiować prawidłowości w świecie zewnętrznym |
- oraz wyczuć kryjący się w nich porządek stworzenia |
Ani nie wyżywać w pełni swoich popędów → lecz integrować popędy → |
- ani ich nie ignorować, - oraz przeobrażać je |
Wykorzystywać czas, miejsce i warunki, poszukiwać harmonii |
- pomimo osobistej wolności |
Pracować zewnętrznie |
- a wewnętrznie modlić się (Reguła Benedyktynów: "ora et labora"- „módl się i pracuj”) |
Próbować zrozumieć pozytywny wkład innych (aktywna tolerancja) |
- i rozwijać się w oparciu o własne podstawy wiary |
Racjonalno-analityczną |
- i "mityczno"- syntetyczą półkulę mózgową wzgl. pomost pomiędzy półkulami mózgowymi traktować poważnie |
Rozpoznawać subiektywną percepcję |
- a jednak poszukiwać poza subiektywnym sposobem myślenia zróżnicowanej prawdy |
Wyciągać wnioski z (konstruktywnych) tradycji |
- i (pozwolić) zbudzić się do swojego własnego życia duchowego |
Wykonywać ćwiczenia przygotowawcze |
- oraz przyjmować łaskę (mistyka chrześcijańska, ćwiczenia, ...) |
Osobiście zwracać się do Boga |
- i w jego sile |
Kochać bliźniego |
- jak te ż siebie samego |
Zachować rozum |
- i wychodzić poza jego granice |
Ani nie zcalać się ze wszechświatem lecz w całości |
- ani nie koncentrować się na swoim własnym ego - być jak jego świadoma cząstka |
Dbać o ciało i o materię jako instrument |
- i wzrastać duchowo-mentalnie |
Przyjąć pełnię, odpowiedzialność |
- po "wąskiej furtce" |
Walczyć o właściwe decyzje w ziemskiej świadomości |
- oraz wyczuwać / dotykać na innej płaszczyźnie boski plan |
Przekazywać dalej przekonania |
- i nastawić się na to, co jest właściwe |
Zmieniać w otoczeniu / społeczeństwie |
- to, co zmieniło się wewnętrznie |
Wykazywać współczucie wobec cierpień na świecie |
- oraz cieszyć się z prowadzenia przez Boga |
Uczestniczyć w duchowych wspólnotach |
- oraz dążyć do Boga jako jednostka |
Szanować różnorodność narodów |
- oraz pozwolić na rozwój ogólnoludzkiego rdzenia we wszystkich |
...w taki sposób droga Chrystusa jawi się jako trzecia droga wybiegająca poza pozorne kontrasty i przeciwieństwa świata – droga, która prowadzi do pełni życia i prawdziwej duchowej wolności w Bogu. Patrz też: wyodrębnione tłustym drukiem fragmenty tekstu głównego, np. Ewangelia św. Jana 17 i "Apokryfy Ewangelii z Naq Hammadi": Ewangelia św. Tomasza 22. To nie jest żadne niezdecydowanie - które rozumiałoby sprzeczności jako problem i z tego powodu też nie jest żadnym „omawianiem do znudzenia”. (Lepsze od niezdecydowania byłoby czasami niewtrącanie się lub zdecydowanie się na jeden temat - wiedząc, że ktoś inny może się równie dobrze zdecydować na drugi temat.) Zamiast tego wszystkiego w trzeciej drodze chodzi o myślenie, o poszukiwanie nadrzędnego punktu widzenia poza obydwu sprzeczności, która umożliwia nowe, liberalne stwierdzenia (postulaty, afirmacje, tezy, decyzje) - i rozwiązuje dany problem w ten sposób. Kto przetrwa wędrówkę na krawędzi życia, może pogłębić swoją wiedzę na temat dalszych kroków Jezusa w Ewangeliach lub w historii o Męce Pańskiej i w Dziejach Apostolskich (Zielone Świątki), dzięki której zyska. Ta umiejętność ludzka - zbliżania się coraz bardziej do za pozorem świata schowanego „prawdziwego światła” Boga - J 1,9 - jest zarówno punktem wyjściowym jak i celem wędrówki na krawędzi. (Zobacz nasz tekst czołówkowy, część 1).
Istnieje związek pomiędzy tym, co znajduje się w Ewangeliach i tym, co w większej mierze wyrażono w Objawieniu św. Jana,
patrz nasz tekst główny, część 2.
Cofnij do pierwszej strony "Drogi Chrystusa" http://www.ways-of-christ.com/pl Drogi Jezusa Chrystusa, jego wkład w rozwój ludzkiej świadomości i zmian zachodzących w ludzkości i na ziemi: niezależna strona informacyjna z nowymi punktami widzeni z wielu dziedzin doświadczeń i nauki, zawierająca praktyczne wskazówki na temat osobistego rozwoju |