راه عیسی مسیح

 

دیدگاه‌های عمومی مسیحیان در خصوص مسائل اجتماعی و اقتصادی

آخرین تحقیقات اقتصادی*) نیز نشان می‌دهد که برخلاف پیش‌فرض تئوری اقتصادی لیبرال‌ها که تا به امروز رایج بوده است، انسان آن موجود خودپرست و خودخواه تام نیست. تنها اقلیت افراد صرفاً به خاطر منافع خود عکس‌العمل نشان می‌دهند. برای اکثر افراد، ارزشهایی دیگر چون «همکاری اختیاری متقابل» به همان اندازه یا بیشتر اهمیت داشته است. ولیکن همچون خودخواهی، اینگونه «بشردوستی متقابل» نیز بطور خودکار منجر به برتری کل جامعه نشده، و فقط گروه‌های خوبی بوجود می‌آورد. بنابراین تنها تصمیمات هوشیارانه و متعاقباً اخلاقی ما را یاری می‌دهد.

دیدگاه‌های روانشناسی و مذهبی-اخلاقی در اینجا وارد قضیه می‌شود. آدمی بغیر از طبیعت انفرادی، دارای یک طبیعت اجتماعی نیز می‌باشد. اعتماد به نفس خوب – ولی بدون اغراق – و احساس همبستگی با دیگران قابل تعلیم بوده و بشر استعداد فراگیری آن را دارد. در مواردی که تنها جنبه خودخواه فرد مشاهده می‌گردد، جنبه بشردوست آشکار نشده یا توسط «تربیت» سخت جامعه غرب تضعیف گشته است. جوامع سوسیالیست بطور یک‌جانبه بر همبستگی تاکید نموده و جنبه انفرادی و آزادی‌خواهی متعلق به آن غالباً تضعیف می‌گشت – و بنابراین چنین جوامعی نیز پاسخگوی طبیعت آدمی نبودند. در شرایطی که افراد شرایط متعادل و متوازنی نیابند، زود یا دیر با انتقاد عکس‌العمل نشان می‌دهند (و موارد مشابه). جامعه یا با گذشت زمان آموخته، و یا رو به انحطاط می‌رود. این امر در مورد اقتصاد حکمفرمای امروز، و کارگردانان جهانی آن نیز صادق است. توصیه عیسی مسیح بر تقدم رفع مسائل و اشکالات نفس است (متی 7).

از رویی ترجمان مستقیم معیار کلی ارزشهای وعظ بر فراز تپه (متی 7-5) و نظیر آن به فرمان‌هایی جهت برخورد با مشکلات در جامعه امکان‌پذیر نیست. ولی از طرفی دیگر، صدقه‌دهی در زندگی خصوصی و بکارگیری اصول عکس آن در اجتماع یا مواضع سیاسی نیز خلاف راه مسیح است. بهای ارزشهای اخلاقی راستین **) باید در تمام سطوح، حتی در سطح جهانی ثابت شود.
بعنوان مثال، بدون شک ارزش خیرات و روی‌آوری مسیح به فقرا– فرای خدمات اجتماعی کلیساها – جهت امور اجتماعی امروزه نیز صدق کرده و این موضوع شامل رفتار انسان در اجتماع نیز می‌باشد. ضمناً متی 22، 14 / مرقس 12:17 از جوانب عملی این امر سخن می‌گوید: خیریه و همچنین «عشر» توسط عیسی مسیح به رسمیت شناخته شده، که – علاوه بر مالیات رومی‌ها – بخشش 10 درصد درآمد جهت اهداف مذهبی و سخی است.
اما، به گفتۀ عیسی مسیح، مفید بودن بر ارادۀ آزاد بنا می شود. غیرممکن است بتوان مفاهیم توزیع مجدد اجباری مالکیت را از آن استنتاج کرد. احکام نهم و دهم هنوز هم معتبر هستند: "نباید به .... آنچه متعلق به همسایه است طمع کنید". علیرغم تمام تلاش های مان برای دستیابی به یک وضعیت اجتماعی پیشرفته برای بسیاری از مردم، سرنوشت های گوناگون ما باز هم در دستان خداوند باقی می ماند.
مثل متی 25، 30-14 / لوقا 19 از وقایع مادی شناخته شده سخن می‌گوید. ولیکن مضمون متن (لوقا: رفتار اخلاقی یک مامور وصول مالیات؛ متی: مثل پیشین در مورد قدرت ایمان باکره‌ها) نشان می‌دهد که معنای متن فراتر از افزودن به مال و منال دنیوی است. بعنوان مثال، لوقا 12، 33 با وضوع بیشتری نشان می‌دهد که ثروت معنوی پرارزش‌تر از اندوخته دنیوی محسوب می‌گردد. ولیکن حفظ امانت بطور جامع ارزشهای مادی را نیز در برمی‌گیرد. بعنوان مثال نصیحت بر کمک به فقراء و ناتوانان: در اینجا پشتیبانی مادی یا مالی ارزشی مقبول است، و مادیات بطور کل نفی نمی‌گردد. مسئله اصلی این است که آیا اموال یا ثروت «هدف نهایی» بوده یا برای اهداف منطقی صرف می‌گردد – متی 6، 24 متذکر می‌شود که عبادت هردو خدای پروردگار و «(خدای) ثروت» غیرممکن است.

و بعنوان مثال، دروغ‌گویی و تقلب، «دسته‌بندی» (تشکیل گروه و راه ندادن دیگران)؛ و اجرای پروژه بدون اطمینان از بی‌ضرری آن برای مردم (بی‌گناه)، و بدون پرسش از طرفین مربوطه، آن وحدت مسئولانه‌ای نیست که عیسی مسیح همواره نمایش داده است. ضمناً مسیح «نیازهای ذاتی» را بعنوان بهانه‌ای برای هرگونه شکست ابراز نمی‌دارد. آنچه که مهم است، انصاف و عدالت می‌باشد.

منع نزول‌خواری از اسلام آمده است. ولی یهودیان و مسیحیان نیز توصیه‌های مشابهی در انجیل می‌یابند:
حزقیان نبی 9-18:8:  پروردگار مقتدر می‌فرماید، او که تنزیل‌خواری نکرده یا بهره (مفرط) نگیرد؛ از ستم دوری کند و در مورد دیگران درست و بدون غرض قضاوت کند؛ و خلاصه تمام دستورات و قوانین مرا رعایت کند، چنین شخصی درستکار و نیکوکردار است و به یقین زنده خواهد ماند.
به عزرا 7:24 نیز رجوع کنید (معافیت برخی مشاغل از بهره، مالیات و عوارض)؛ ولیکن امثال 28:8 نیز ممکن است همین موضوع را مورد خطاب داده، و نحوه نهایی استفاده از پول حاصل از بهره را بیان کند. به متی 23:23 و 17:24 نیز رجوع کنید.

انجیل پیشنهاد می کند از بدهی های غیرلازم پرهیز کنید (گفتار حکیمانه 22:7)، و برنامه ریزی آینده نگر را (گفتار حکیمانه 21:5)، و نیز رشد عقلانیت و دانش را همواره توصیه می کند (مثلا گفتار حکیمانه 4:5-8). مردم می خواستند کالاها یا پول را پس انداز کنند؛ "عشریۀ" مورد اشاره با هر سال پس انداز شود تا بتوان در جشن ها و ضیافت ها شرکت جست و عطیه داد (سفر تثنیه 14:22-27). پل مقدس از مسیحیان درخواست کرد هر هفته چیزی را پس انداز کنند، تا درصورت لزوم به مسیحیان مستمند بدهند (1 Cor. 16:1, 2)، و پیشنهاد می کند نسبت به کالاهای دنیوی نگرشی میانه رو داشته باشیم (1 Tim. 6:8). عیسی مسیح انتظار دارد، که شخص باید محاسبه کند، اگر پول کافی وجود دارد، پیش از آنکه مثلا یک پروژۀ ساختمانی آغاز شود (Luke 14:28). امروزه اقتصاد پایدار در گرو درمان و پیشگیری است: بدهی بیش ازحد خصوصی، تجاری و عمومی علت بی ثباتی مالی جهانی است. وبسایت "راه عیسی مسیح" دارای هیچ نوع مقاصد سیاسی نیست، بنابراین فقط نظرات کلی ارائه می شود.

*) آقای Ernst Fehr، مدیر "Institut für Empirische Wirtschaftsforschung" دانشگاه زوریخ سوئیس، طبق مصاحبه انجام شده در "Spektrum der Wissenschaft" مارس 2002، "Reziproker Altruismus...".

**) جوانب معنوی این ارزشها در فصل مربوطه به وعظ بر فراز تپه که به زبان‌های دیگر نیز ارائه می‌کنیم، شرح داده شده.

***) به برگ اضافی «اصول ارزشهای اخلاقی» ما نیز رجوع کنید.

 

به صفحه اصلی 

http://www.ways-of-christ.com/fa

متن اصلی انگلیسی

راه عیسی مسیح، ایفای نقش وی جهت هوشیاری انسان و تغییرات بشر و زمین: یک صفحه اطلاعاتی مستقل با دیدگاه‌های جدیدی از جوانب تحقیقاتی و تجربی متعدد؛ به همراه پندهای مفیدی جهت رشد فردی