Шляхі Хрыстовы
Хрысьціянская пазіцыя – «у сьвеце, але не ад гэтага сьвету», «трэці шлях»
Хто ўспрымае Ісуса ў
якасці прыклада і дапамогі ў барацьбе з
уласнымі недасканаласцямі і вывучэнні
больш перспектыўных уласцівасцяў (гл.
старонкі "...вылячэнне", "...этыка"
і "...апрацоўка..."), можна спачатку
разгледзець
- праўдзівая здзелка з самім сабой і
толькі на гэтай аснове думаць пра іншае,
(а не праецыраваць усё на іншых), гл. верш 5.3
"Дабрашчасныя ёсць ўбогія духам";
- стаяць на поглядах сумлення і
ўсё ж "выйсці за свае межы" (а не
проста выцясніць усё), гл. верш 5.5 і 5.9 ...;
- звярніце ўвагу на тое, што ён/яна таксама і
для іншых разглядаецца ў сэнсе
душы, хоць уласныя інтарэсы могуць быць
неабходнай умовай для таго, каб дапамагчы
іншым (гл. верш 5.7);
- шукаць праз Бога жывога Духа, нават
калі знешнія формы могуць быць карыснымі,
(а не простымі, даўно замацаванымі формамі), гл.
верш 6.5-8... і Іаан. 4.21-24;
- быць (рэлігіёзным) і паводзіць
сябе адпаведным чынам, (а не проста
здавацца такім), гл. верш 5.8;
- асмельваюцца жыць у адпаведнасці з новымі
вынікамі, нават калі іншыя
паводзіны могуць спатрэбіцца ў дачыненні
да меркаванняў (замест таго, каб проста
быць у курсе таго, што нешта з’яўляецца
верным у гэтым свеце), гл. верш 5.15;
- нягледзячы на новыя вынікі, сціпла граць
сваю ролю (замест таго, каб стаць
славалюбным), гл. верш 5.19 і Лук. 9.48
Калі чалавек, павярнуўшыся такім чынам у бок любові і мудрасьці, перастане перашкаджаць сам сабе, ён ці яна высьветліць, што хрысьціянства ня проста вобраз жыцьця, але і сапраўды духоўны шлях. На гэтым шляху існуе магчымасьць успрыманьня Хрыста як нейкага компаса, які дазваляе здабыць новую раўнавагу замест блуканьня па кружных сьцежках.
|
Не растварацца ў справах зьнешняга сьвету → Але актыўна займацца імі → |
- ня ўходзіць у сябе поўнасьцю - і знаходзіць апірышча ўва ўнутраным сьвеце. |
|---|---|
|
Замест марных роздумаў → Разглядаць пытаньні, праблемы і сумненьні → |
- ці мэдытацыі ўпустую - у стане ўсьвядомленага мэдытатыўнага пошуку («Спакой у пустыні», асноўны разьдзел) |
|
Шукаць «зьнешняга Бога» |
- і фармаваць яго ўнутраны вобраз («Аб хросьце ў Ярдане…», асноўны разьдзел) |
|
Бачыць сьляды нязьменнай натуры Творцы |
- у зьменлівым (сввабодным) жыцьці |
|
Вывучаць заканамернасьці зьнешняга сьвету |
- і, карыстаючыся імі, намацваць схаваны за імі сусьветны парадак |
|
Не аддаваць сябе волі інстынктаў → Інтэграваць энэргію інстынктаў → |
- але і не заганяць іх усярэдзіну - і пераводзіць яе ў іншую форму |
|
Выкарыстоўваць час, прастору і абставіны, шукаць гармонію |
- захоўваючы асабістую ад іх незалежнасьць («Уваскрашэньне Лазара», асноўны разьдзел) |
|
Працаваць у зьнешнім сьвеце |
- і маліцца пра сябе (правіла бэнэдыктынцаў "ora et labora") |
|
Імкнуцца да разуменьня станоўчага ўкладу іншых (актыўная талерантнасьць) |
- і разьвівацца, зыходзячы з уласнай веры. |
|
Успрымаць усур’ёз рацыянальна-аналітычнае |
- і «містычна»-сынтэтычнае паўшар’е мозга ці сувязь паміж імі |
|
Усьведамляць суб’ектыўнасьць успрыманьня |
- і, тым ня менш, шукаць розныя ісьціны, схаваныя зак суб’ектыўнымі падыходамі. |
|
Атрымліваць урокі з (канструктыўных) традыцыяў |
- і карыстацца імі для абуджэньня духоўнага жыцьця ў сабе |
|
Выконваць падрыхтоўчыя практыкаваньні |
- і прымаць літасьць (хрысьціянская містыка, Exerzitien, ...) |
|
Асабіста мець лучнасьць з Богам |
- і, карыстаючыся Яго энэргіяй, |
|
Любіць блізкіх |
- як і сябе самога |
|
Захоўваць цьвярозасьць розуму |
- і глядзець за межы яго абмежаваньняў |
|
Не растварацца ў цэлым Але заставацца часткай цэлага |
- не рабіць эга больш жорсткім - як яго сьвядломая клетка |
|
Шанаваць цела і матэрыяльны сьвет як інструмэнт |
- і расьці душой і духам |
|
Прымаць паўнату і адказнасьць |
- прайшоўшы «вузкаю брамаю» |
|
Змагацца за верныя рашэньні зямной сьвядомасьці |
- і зьвяраць іх з Божым плянам на іншым узроўні |
|
Перадаваць веды іншым |
- і самому наладжвацца на ўспрыманьне таго, што вартае ўвагі |
|
Зьмяняць у грамадзтве ці асяродзьдзі тое, |
- што ўжо зьмянілася да лепшага ўсярэдзіне |
|
Суперажываць пакутам сьвету |
- і радавацца кіраўніцтву Божаму |
|
Быць часткай духоўнай суполкі |
- і імкнуцца да Бога індывідуальна |
|
Шанаваць разнастайнасьць народаў |
- і ўзрошчваць агульначалавечы пачатак ва ўсіх людзях |
...Такім чынам, шлях Хрыста паўстае як трэці шлях, які праходзіць па той бок бачных супярэчнасьцяў сьвету –
шлях, які вядзе да паўнавартаснага жыцьця і да сапраўднай душэўнай свабоды ў Госпадзе. Гл. вылучаныя тлустым шрыфтам месцы асноўнага разьдзела, а таксама Ян. 17 і «Апакрыфічныя Эвангельлі з Наг Хамадзі» – Эвангельле ад Тамаша 22. Гэта не нерашучасць – супрацьлегласці разглядаюцца ў якасці праблемы, і, такім чынам, няма "імгненнага задавальнення патрабаванняў праз мнагаслоўныя размовы". (Лепш часам праяўляць нерашучасць да гэтага часу альбо цалкам прытрымлівацца тэмы або зрабіць выбар на карысць аднаго з двух – у веданні, што хтосьці можа так жа добра вырашаць за іншых.) Замест гэтага ёсць трэці спосаб думаць аб пошуку пазіцыі больш высокага ўзроўню, акрамя двух супрацьлегласцяў, знаходжання новых, свабодных высноў (пастулатаў, сцвярджэнняў, тэзісаў, рашэнняў), якія вырашаюць канкрэтную праблему. Калі вы вырашыце ўраўнаважыць жыццё, вы зможаце мець больш прыбытку ад далейшых крокаў Ісуса, апісаных ў Евангеллях або ў гісторыі (Пяцідзесятніцы) пры паглыбленні ў іх. Гэта здольнасць людзей усё больш і больш хаваецца за з’яўленнем у свеце "сапраўднага святла" Бога – Іаан 1:9 – а яго набліжэнне з’яўляецца адпраўным пунктам, а таксама мэтай гэтага балансавання. (гл. наш асноўны тэкст, частку 1).Між тым, што закладзенае ў Эвангельлях, і тым, што знаходзіць сваё выражэньне ў больш буйным маштабе ў Адкрыцьці Яна, існуе сувязь. Падрабязьней пра гэтае гл. Асноўны разьдзел, частка 2.
|
Повернуться на головну сторінку http://www.ways-of-christ.com/uk/ Шляхи Ісуса
Христа, його внесок у розвиток людської
свідомості, преображення людства і
Землі. Незалежний інформаційний веб-сайт,
який представляє різних сфер дослідження і пізнання, а також який містить практичні рекомендації для особистого розвитку. |